Więzadła (łac. ligamenta) są to zbudowane z pęczków włókien łączniki sąsiadujących ze sobą kości stawu. Ich zadaniem jest utrzymywanie kości stawu na swoim miejscu, ponadto w więzadłach znajdują się receptory proprioceptywne, których zadaniem jest informowanie o pozycji stawu. Więzadła działają w sposób bierny i jeśli końce stawu są blisko siebie to więzadła są zwiotczałe, gdy staw jest w ruchu więzadła ograniczają jego zakres do bezpiecznych wartości.
Więzadła w zależności od funkcji jakie wypełniają można podzielić na więzadła które:
- wzmacniają połączenia stawowe; w grupie tej można wyróżnić więzadła zewnątrz stawowe (zewnątrztorebkowe), niekiedy wyraźnie oddzielające się, a niekiedy trudne do oddzielenia od torebki stawowej oraz więzadła wewnątrzstawowe (wewnątrztorebkowe), przebiegające w jamie stawu, np. więzadła krzyżowe w jamie stawu kolanowego; mogą one wpływać na kierunek ruchu w stawie, ograniczać zbyt znaczne wychylenia oraz przeciwdziałać nadmiernemu oddalaniu się od siebie części kości tworzących staw;
- ograniczają przestrzenie lub otwory.
Liczba więzadeł jest dosyć duża, niektóre są bardzo mocne, jak np. więzadło biodrowo-udowe. Niekiedy występują więzadła z przewagą włókien elastycznych, jak np. więzadła żółte pomiędzy łukami kręgów.
Do uszkodzenia więzadeł dochodzi, gdy dozwolony zakres ruchu stawu zostaje przekroczony pod wpływem sił przekraczających wytrzymałość więzadeł. Zależnie od działających sił i wartości przekroczenia zakresu ruchu włókna więzadeł ulegają wówczas naciągnięciu, naderwaniu lub nawet całkowitemu rozerwaniu. Jednocześnie dochodzi do uszkodzenia torebki stawowej, w którą wtopione są więzadła.
Metabolizm więzadeł jest bardzo powolny, z tego powodu ich gojenie trwa bardzo długo, nawet do kilku miesięcy. Jest to główna przyczyna tego, że leczenie skręceń jest tak długotrwałe.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz